آنچه در بخش مراقبت های ویژه حیوانات خانگی باید به آن توجه شود

واحد مراقبت ویژه حیوانات خانگی (ICU) یک محیط ویژه است که مراقبت های پزشکی پیشرفته ای را برای حیوانات خانگی با بیماری های جدی ارائه می دهد. مشابه واحدهای مراقبت‌های ویژه در بیمارستان‌های انسانی، ICU حیوانات خانگی نیز به نظارت دقیق و مراقبت حرفه‌ای نیاز دارند. مطالب زیر چندین نکته کلیدی را معرفی می کند که باید در بخش مراقبت های ویژه حیوانات خانگی به آنها توجه شود.

1. ارزیابی و نظارت دقیق
پرسنل پرستاری پس از ورود به ICU حیوانات خانگی باید سریعاً بیماران را دریافت کرده و آموزش پذیرش را انجام دهند. این شامل درک وضعیت اولیه بیمار، علائم اصلی و وضعیت خطوط لوله مختلف است. اقدامات پرستاری اورژانسی نیز ضروری است، مانند ایجاد سریع کانال‌های وریدی، جمع‌آوری نمونه‌های مختلف و آماده‌سازی فعال برای جراحی در صورت لزوم. از نظر پوزیشن و ایمنی لازم است با توجه به موقعیت خاص بیمار موقعیت مناسب اتخاذ شود. به عنوان مثال، حیوانات خانگی مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است نیاز داشته باشند در وضعیت نیمه خوابیده باشند، حیوانات خانگی مبتلا به نارسایی تنفسی ممکن است نیاز به بالا بردن 30 درجه داشته باشند، حیوانات خانگی در شوک ممکن است نیاز به صاف دراز کشیدن برای حفظ باز بودن راه هوایی داشته باشند، و حیوانات خانگی در کما باید به سرعت خارج شوند. ترشحات بینی برای جلوگیری از انسداد تنفسی فوقانی و نیش. علاوه بر این برای حیوانات خانگی با علائم تب بالا، کهولت سن و ضعف، تهیه کمربندهای نگهدارنده برای جلوگیری از افتادن آنها به تخت ضروری است.

2. پرستاری و نجات
در ICU حیوانات خانگی، مراقبان باید دائماً تغییرات در وضعیت بیمار را مشاهده کنند، پرسنل اختصاصی را برای مراقبت از آنها اختصاص دهند و به سرعت مردمک، فشار وریدی مرکزی و گردش خون محیطی بیمار را مشاهده کنند. هنگام مواجهه با یک وضعیت بحرانی، کادر پزشکی باید فوراً بررسی و اقدامات لازم را برای حذف سیگنال‌های هشدار انجام دهند. پرستاران هنگام اجرای دستورات شفاهی پزشکی برای نجات باید دستورات را قبل از مصرف دارو به صورت شفاهی تکرار کنند و تنها پس از تایید پزشک و تایید شخص دوم می توانند آن را اجرا کنند.

3. ضدعفونی و جداسازی
ضدعفونی و جداسازی از وظایف مهم در مراقبت از ICU حیوانات خانگی است. هنگام ورود به اتاق مانیتورینگ، کارکنان باید طبق مقررات لباس بپوشند و محل کار تمیز و آلوده به وضوح مشخص شود. پرسنل پزشکی باید به شدت از روش های عمل آسپتیک پیروی کنند و دست های خود را قبل و بعد از تماس با بیماران بشویند. هنگام تماس با آلاینده های بیمار یا مشکوک به آلودگی، باید برای عمل از دستکش استفاده کرد. پس از عمل، دستکش ها باید بلافاصله برداشته شوند. پوشیدن دستکش برای تماس با مناطق و لوازم غیر آلوده اکیداً ممنوع است. اتاق مانیتورینگ باید محیطی تمیز، کف تمیز و اقدامات ضدعفونی منظم داشته باشد.

4. راحتی محیطی و کنترل سر و صدا
برای اطمینان از ایمنی و راحتی بیماران، ICU حیوان خانگی نیاز به حفظ محیطی تمیز، راحت، ایمن و ساکت دارد. پرسنل پزشکی لباس‌های منظم و جدی به تن دارند و اجازه ندارند در بخش صداهای بلند ایجاد کنند یا از تلفن همراه استفاده کنند. آنها همچنین مجاز به خوردن در اتاق نظارت نیستند. در طول بستری، بیماران باید یونیفورم بیمارستانی بپوشند و اقلام زیادی را به جز مایحتاج ضروری روزانه نگهداری نکنند. قرار دادن تخت ها و اقلام در بخش باید استاندارد باشد و کلیه وسایل و اقلام پزشکی و پرستاری در موقعیت های ثابت قرار گیرند.

5. ارتباط و پیگیری منظم
مراقبت از ICU حیوانات خانگی نه تنها شامل درمان بیماری ها می شود، بلکه شامل مراقبت های روانی از بیماران نیز می شود. کارکنان پرستاری باید به طور موثر با بیماران و خانواده های آنها ارتباط برقرار کنند و اطلاعات مربوطه را جمع آوری کنند.