تست آزمایشگاهی روی حیوانات

اصطلاح "آزمایش آزمایشگاهی حیوانی" به روش‌هایی اطلاق می‌شود که بر روی حیوانات زنده به منظور تحقیقات در زمینه زیست‌شناسی و بیماری‌های اساسی، ارزیابی اثربخشی محصولات دارویی جدید، و آزمایش سلامت انسان و/یا ایمنی محیط‌زیست محصولات مصرفی و صنعتی مانند لوازم آرایشی و بهداشتی انجام می‌شود. پاک کننده های خانگی، افزودنی های غذایی، دارویی و صنعتی/شیمیایی کشاورزی. تمام اقدامات، حتی آنهایی که به عنوان "خفیف" طبقه بندی می شوند، پتانسیل ایجاد ناراحتی و رنج فیزیکی و روانی را برای حیوانات دارند. اغلب این روش‌ها می‌توانند باعث رنج زیادی شوند.

به محققان در یافتن داروها و درمان کمک می کند
مزیت اصلی آزمایش بر روی حیوانات این است که به محققان در یافتن داروها و درمان هایی برای بهبود سلامت و پزشکی کمک می کند. بسیاری از درمان های پزشکی با آزمایش حیوانی، از جمله داروهای سرطان و اچ آی وی، انسولین، آنتی بیوتیک ها، واکسن ها و بسیاری موارد دیگر امکان پذیر شده اند.

سلامت انسان را بهبود می بخشد
به همین دلیل است که آزمایش بر روی حیوانات برای بهبود سلامت انسان حیاتی تلقی می شود و همچنین به همین دلیل است که جامعه علمی و بسیاری از اعضای عمومی از استفاده از آن حمایت می کنند. در واقع، افرادی نیز وجود دارند که با آزمایش روی حیوانات برای مواد آرایشی مخالف هستند، اما همچنان از آزمایش حیوانی برای دارو و توسعه داروهای جدید برای بیماری ها حمایت می کنند.

به اطمینان از ایمنی داروها کمک می کند
جنبه مهم دیگری که باید به آن توجه داشت این است که آزمایش حیوانی به اطمینان از ایمنی داروها و بسیاری از مواد دیگر که انسان استفاده می کند یا به طور مرتب در معرض آنها قرار می گیرد، کمک می کند. داروها به طور خاص می توانند خطرات قابل توجهی را با استفاده از خود به همراه داشته باشند، اما آزمایش بر روی حیوانات به محققان این امکان را می دهد که در ابتدا ایمنی داروها را قبل از شروع آزمایشات روی انسان ارزیابی کنند. این بدان معنی است که آسیب های انسانی کاهش می یابد و جان انسان ها نجات می یابد - نه صرفاً به دلیل اجتناب از خطرات مواد مخدر، بلکه به این دلیل که خود داروها باعث نجات جان انسان ها و همچنین بهبود کیفیت زندگی انسان می شوند.

روش‌های جایگزین آزمایش، انسان‌ها را به یک شکل شبیه‌سازی نمی‌کنند
دانشمندان معمولاً از حیوانات برای اهداف آزمایشی استفاده می کنند زیرا آنها را شبیه به انسان می دانند. به این ترتیب، محققان محدودیت‌ها و تفاوت‌ها را تشخیص می‌دهند، اما آزمایش بر روی حیوانات انجام می‌شود، زیرا تصور می‌شود که آنها نزدیک‌ترین و بهترین آزمایش برای اعمال این داده‌ها برای انسان هستند.

آزمایشات آزمایشگاهی حیوانی جزء ضروری هر زمینه تحقیقات پزشکی بوده و برای کسب دانش پایه در زیست شناسی بسیار مهم بوده است. در این فصل تعدادی از مشارکت‌های چنین مطالعاتی در تحقیقات زیست‌پزشکی و رفتاری شرح داده خواهد شد. این توصیفات را باید در چارچوب پیشرفت های گسترده در سلامت و درک انسان که در 150 سال گذشته رخ داده است، نگریست. برای مثال، از سال 1900، میانگین امید به زندگی در ایالات متحده 25 سال افزایش یافته است (مرکز ملی آمار بهداشت ایالات متحده، 1988). این افزایش قابل توجه را نمی توان صرفاً به تحقیقات حیوانی نسبت داد، زیرا بیشتر آن نتیجه بهبود بهداشت و تغذیه است، اما تحقیقات حیوانی به وضوح نقش مهمی در بهبود سلامت انسان داشته است.

علی‌رغم پیشرفت‌های فراوان و نتایج پیش‌بینی‌شده که از طریق استفاده از حیوانات حاصل می‌شود، برخی افراد ارزش استفاده از مدل‌های حیوانی برای مطالعه بیماری‌های انسانی را زیر سوال می‌برند و معتقدند که دانش به‌دست‌آمده از این طریق به اندازه کافی برای انسان قابل اجرا نیست. اگرچه آزمایش‌هایی که روی انسان‌ها انجام می‌شود مرتبط‌ترین اطلاعات را ارائه می‌دهد (و در تحقیقات بالینی انجام شده بر روی انسان در صورت لزوم استفاده می‌شود)، طبق استانداردهای اخلاقی و اخلاقی پذیرفته‌شده رایج یا طبق قانون، انجام بیشتر آزمایش‌ها در ابتدا روی انسان‌ها ممکن نیست. درست است که هر آزمایشی با استفاده از حیوانات به نتایج فوری و عملی نمی‌دهد، اما پیشرفت‌هایی که در این فصل توضیح داده خواهد شد، شواهدی را ارائه می‌دهند که این ابزار تحقیقاتی کمک بزرگی به رفاه نوع بشر کرده است.