تشخیص حیوانات خانگی چگونه کار می کند؟

مقدمه

در زمینه تصویربرداری پزشکی ، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) یک تکنیک تصویربرداری غیر تهاجمی است که در نحوه تشخیص و درمان متخصصان پزشکی متحول شده است. این یک روش تصویربرداری عملکردی است که با تشخیص تابش های ساطع شده از یک رادیوتراس که به بیمار تزریق شده است ، اطلاعات کمی در مورد فرآیندهای فیزیولوژیکی در بدن ارائه می دهد. PET به طور گسترده ای در آنکولوژی ، قلب و عروق ، عصب شناسی و روانپزشکی مورد استفاده قرار گرفته و در تشخیص زودهنگام و نظارت بر بسیاری از بیماری ها کمک کرده است.

فیزیک تصویربرداری حیوان خانگی

تصویربرداری PET براساس اصل پوسیدگی پوزیترون است. پوزیترون ها ذرات بار مثبت ساطع شده از هسته یک اتم رادیواکتیو هستند. هنگامی که یک پوزیترون با یک الکترون در بافت برخورد می کند ، آنها یکدیگر را نابود می کنند و در نتیجه انتشار دو پرتو گاما که در جهت های مخالف حرکت می کنند ، می شوند. این پرتوهای گاما توسط حلقه ای از ردیاب های اطراف بدن بیمار تشخیص داده می شود. از نقطه ای که در آن دو پرتو گاما تشخیص داده می شود برای تعیین محل رادیوتراس استفاده می شود. پرتوهای گاما ساطع شده از پوسیدگی پوزیترون توسط اسکنر PET تشخیص داده می شود ، که سپس تصویری سه بعدی از توزیع رادیوتراس در بدن بیمار ایجاد می کند.

رادیو

رادیوتراکترهای مورد استفاده در تصویربرداری PET ترکیباتی هستند که از نظر ساختاری شبیه مولکولهای طبیعی موجود در بدن هستند. این ترکیبات با یک ایزوتوپ ساطع کننده پوزیترون سنتز شده و به بیمار تزریق می شوند. رادیوتراکر دائماً در حال پوسیدگی است ، به این معنی که پوزیترون هایی را که با الکترونهای موجود در بافت بدن برخورد می کنند ، ساطع می کند و در نتیجه انتشار دو پرتو گاما که توسط اسکنر PET تشخیص داده می شوند ، می شود. میزان پوسیدگی پوزیترون با نیمه عمر ایزوتوپ مورد استفاده در رادیوتراس تعیین می شود.

انواع رادیوتراکتورها

دو نوع رادیوتراکتور در تصویربرداری PET استفاده می شود: آنالوگ ها و بسترها. رادیوتراكورهای آنالوگ از نظر ساختاری شبیه به مولكولهای طبیعی در بدن مانند گلوكز هستند و برای اندازه گیری جریان خون ، سنتز پروتئین و چگالی گیرنده استفاده می شوند. از طرف دیگر ، رادیوتراکتورهای بستر ، موادی هستند که در بدن متابولیزه می شوند ، مانند اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب ، و برای اندازه گیری عملکرد بافت و متابولیسم استفاده می شوند.

اسکنرهای حیوان خانگی

اسکنرهای PET ماشینهای بزرگی هستند که از حلقه ردیاب ، بستر بیمار و یک سیستم رایانه ای تشکیل شده اند. حلقه آشکارساز از هزاران کریستال Scintillation تشکیل شده است که می توانند پرتوهای گاما ساطع شده از رادیوتراس را تشخیص دهند. بیمار روی تخت خوابیده است ، که به آرامی از طریق اسکنر PET جابجا می شود و به ردیاب ها اجازه می دهد داده ها را در نقاط مختلف در امتداد بدن بیمار جمع آوری کنند.

بازسازی تصویر

پس از اتمام اسکن PET ، داده های جمع آوری شده توسط آشکارسازها توسط یک سیستم رایانه ای پردازش می شوند تا یک تصویر سه بعدی از توزیع رادیوتراس در بدن بیمار ایجاد شود. این کار با بازسازی داده های جمع آوری شده توسط حلقه ردیاب در یک سری از تصاویر مقطعی که نشان دهنده توزیع رادیوتراس در بدن است ، انجام می شود.

مزایا و محدودیت های تصویربرداری PET

تصویربرداری PET نسبت به سایر روشهای تصویربرداری مانند CT و MRI چندین مزیت دارد. این اطلاعات عملکردی در مورد بدن را ارائه می دهد که از تصویربرداری ساختاری قابل دستیابی نیست. این امر به متخصصان پزشکی اجازه می دهد تا بیماری ها را در مراحل اولیه تشخیص داده و پیشرفت بیماری را کنترل کنند. علاوه بر این ، تصویربرداری PET غیر تهاجمی است و از اشعه یونیزه کننده استفاده نمی کند و آن را برای بیماران ایمن تر می کند.

با این حال ، تصویربرداری PET بدون محدودیت های آن نیست. در دسترس بودن رادیوتراکتورها محدود است ، که می تواند مطالعه برخی از بیماری ها را دشوار کند. هزینه تصویربرداری PET نیز به طور قابل توجهی بالاتر از سایر روشهای تصویربرداری است که می تواند استفاده از آن را محدود کند.

پایان

تصویربرداری PET در نحوه تشخیص متخصصان پزشکی و درمان بیماری ها متحول شده است. این اطلاعات عملکردی در مورد بدن را ارائه می دهد که از تصویربرداری ساختاری نمی توان به دست آورد و در تشخیص زودهنگام و نظارت بر بسیاری از بیماری ها کمک کرده است. اگرچه محدودیت هایی برای تصویربرداری PET وجود دارد ، اما این یک ابزار ارزشمند در زمینه پزشکی است و همچنان نقش مهمی در تشخیص و درمان بیماری ها دارد.